Lof is datgene wat men zegt om iemand te prijzen, te loven. In vroeger tijd had het woord een regelmatig meervoud loven, maar sinds de 16e eeuw is dat niet meer in gebruik.
Als meervoud van lof bezigt men nu het woord loftuitingen. Lof tuiten is eigenlijk: iemands lof uitbazuinen. Merkwaardig is dat het werkwoord loftuiten, dat wij nooit meer gebruiken, in het Middelnederlands alléén in ongunstige zin voorkwam. Men bezigde het voor: stroopsmeren, vleien.Wanneer lof onzijdig gebruikt wordt betekent het öf een avondgodsdienstoefening in de R.K. kerk of een bepaalde groente: Brussels lof, witlof. Het laatste woord hangt samen met loof: gebladerte.
