Kinderen die godsdienstonderwijs ontvangen spreken van ‘kat’ of, onvriendelijk, van ‘kattegezanik’. Het is begrijpelijk dat zij het woord catechisatie verminken, want het is voor hen onbegrijpelijk.
De ingewikkelde verklaring is de volgende: het Griekse woord échè betekent: klank, geluid en zelfs gejammer. Daarvan zijn afgeleid èchè-eis: klinkend, en: kat-èchèsis: weergalm. Dit laatste woord werd ook gebruikt voor mondeling onderricht waarbij de leerling de echo is van de docent. In het Nederlands komt het woord sinds de 17e eeuw voor speciaal voor godsdienstonderwijs voorafgaande aan de opneming in een hervormd kerkgenootschap. De katholieken spreken van lering of catechismus en gebruiken dit laatste woord ook voor een geschrift dat in vragen en antwoorden de R.K. godsdienst uiteenzet. Maar de Heidelbergse catechismus is weer Calvinistisch.
