(Fr.: équivalent électrochimique; Du.: elektrochemisches Äquivalent; Eng.: electrochemical equivalent), begrip uit de elektrochemie, samenhangend met de elektrolysewetten van Faraday, en voornamelijk gebruikt bij elektrolyses waarbij een element als metaal wordt neergeslagen of als gas ontwikkeld (d.w.z. de ionen van het element worden geheel ontladen).
Onder het elektrochemisch equivalent verstaat men dan de massa van het element die bij elektrolyse door een lading van 1 C wordt neergeslagen of ontwikkeld. Is de waardigheid van de ionen van het element in de elektrolytoplossing z en de atoommassa van het element A, dan wordt door een lading van zF C (F is het getal van Faraday) I kmol ≡ A kg van het element neergeslagen of ontwikkeld. Voor het elektrochemisch equivalent van het betreffende element geldt dus: We = A/(zF).
Elementen waarvan de ionen in oplossing meer dan één waardigheid kunnen hebben, kunnen ook meer dan één elektrochemisch equivalent hebben.