De tijden veranderen is een gevleugeld woord, zelfs bijna een gemeenplaats, dat bespiegelend het veranderlijke van al wat tijdelijk is aanduidt. Deze uitdrukking is een verkorte weergave van de Latijnse spreuk tempora mutantur et nos (of: nos et) mutamur in illis (de tijden veranderen, en wij veranderen met hen).
Merkwaardig is dat deze spreuk aan meerdere personen wordt toegeschreven, die slechts met elkaar gemeen hebben dat zij rond de wisseling van zestiende en zeventiende eeuw leefden. De een legt deze onsterfelijk geworden woorden Nicholas Borbonius, een zestiende-eeuws dichter, in de mond, de ander zoekt de bron in Harrisons Description of Britain uit het jaar 1577, terwijl een derde het gevleugeld woord toeschrijft aan de Engelse dichter John Owen (15607-1622), die er bovendien somber aan toegevoegd zou hebben: ‘Quomodo? Fit semper tempore pejor homo.’ (In welke zin? Met het voortgaan van de tijd wordt de mens voortdurend slechter.).
