(hippiejargon, jaren zestig) burgerlijk type; een conventioneel, saai en dus niet hip persoon. In de jaren tachtig noemt men zo iemand een huma.
‘Dat kun je niet maken bij die chick, jongen.’ ‘Oh nee?’ ‘Nee, jongen, die chick is toevallig een hele jofele chick. En daarom kan een square als jij dat niet maken.’ (Remco Camert, Het leven is verrukkulluk, 1961)
Jazz was de muziek die ‘zij’, de vijand, de squares, de burgers niet wilden horen. (Bert Hiddema, Scheuren in het asfalt, 1985)
