Dit betekent ‘problemen, struikelblokken’. Iemand had het onlangs over ‘de voetangels en klemmen van het biografisch onderzoek’.
De voetangel is uitgevonden in de Middeleeuwen. Het was een ijzeren voorwerp met drie tot vijf punten, waarvan er, hoe het ding ook werd gegooid, altijd één naar boven stak. De voetangel lijkt dus op de moderne kraaienpoot, die bedoeld is om autobanden te beschadigen. Voetangels werden vaak voor een deel ingegraven in wegen en doorgangen, om de opmars van infanterie en ruiters te stuiten. Maar ze dienden ook om particulieren te weren van bepaalde terreinen. Het WNT vermeldde in 1933: ‘Gewoon is (was althans voorheen) de op een waarschuwingsbord aangebrachte formule hier liggen voetangels en klemmen.’ Dat voetangels en klemmen inderdaad een heel gewoon verschijnsel zijn geweest, blijkt ook uit een tekst die Simon Gorter in 1868 schreef. ‘Het hek [van een landhuis] staat open. Voetangels, klemmen noch bijtende honden hebben wij hier te vreezen.’
