betekent ‘veel invloed hebben’. De substantie die in de melk ‘gebrokkeld’ werd, kon bijvoorbeeld beschuit zijn.
Brokkelen is afgeleid van brokken; dat -len geeft aan dat dit frequent gebeurt: ‘iets vaak brokken’. Brokken is verwant met breken, en betekende ‘in kleine stukjes breken en in de melk, soep of jus doen’. Zo heeft de achttiende-eeuwse schrijver Justus van Effen het bij monde van een van zijn personages over ‘een kommetje melck, met wat beschuyt daer in ebrockelt’. Maar er werd ook gebrokkeld in andere dan de genoemde vloeistoffen. Een reisbeschrijving uit 1676 maakt melding van een niet erg aanlokkelijk klinkend recept: ‘De Russen brokken het Broodt in den Wijn.’