is een spottende uitroep; zoiets als ‘lekker puh!’. Maar met uitslapen heeft dit niets te maken.
Sliep uit! is geen verleden tijd van uitslapen maar waarschijnlijk de gebiedende wijs van het werkwoord uitsliepen. Het is oorspronkelijk een dialectwoord, dat we in de standaardtaal zouden moeten uitspreken als uitslijpen. Vroeger ging de uitroep sliep uit vergezeld van een slijpgebaar: je streek de ene wijsvinger langs de andere. De betekenis van dat gebaar moet zijn geweest: jij hebt lekker niet gekregen wat je wilde. Vermoedelijk drukte het vingergebaar uit dat de toegesproken persoon iets probeert te pakken maar het tussen zijn vingers ziet wegglippen.
