Zo noemen we een absurd, vaak ook angstaanjagend verhaal dat wordt rondverteld, en dat de pretentie heeft op waarheid te berusten, maar dat geheel aan iemands fantasie ontsproten is. De uitdrukking ontstond in 1978, toen de Amerikaans-Nederlandse schrijfster Ethel Portnoy het boek Broodje aap. De folklore van de post-industriële samenleving publiceerde.
Het titelverhaal speelt in de Bronx. Op zekere avond kreeg de politie in deze New Yorkse wijk een tip: er was een onthoofd en gevild lijk gevonden. De patholoog-anatoom deed onderzoek en rapporteerde dat het lijk niet dat van een mens was, maar van een gorilla. Het bleek uit een vrachtwagen te zijn gevallen die op het punt stond een hotdogfabriek binnen te rijden. Toen de politie een onderzoek instelde in de fabriek, vond ze een aantal gevilde en onthoofde kadavers van apen en beren. De fabrikant bekende: hij had ze voor een zacht prijsje overgenomen van de dierentuin.
