Weinhold (karl)

betekenis & definitie

Weinhold (Karl), Duitsch philoloog, geb. te Breslau, 1823, sedert 1849 professor voor Duitsche taal en letterkunde aan verschillende Duitsche en Oostenrijksche universiteiten, 1876 te Breslau, 1891 te Berlijn, waar hij in 1901 overleed, heeft verscheidene belangrijke werken uitgegeven, waarvan in ’t bijzonder te noemen : Mittelhochdeutsches Lesebuch (1850, 4e dr. 1891); Die deutschen Frauen im Mittelalter (1851, 3e dr. 1897); Weihnachtsspiele und Lieder aus Süddeutschland und Schlesien (1863), Ueber deutsche Dialektforschung (1853), Beiträge zu einem schlesischen Wörterbuch (1855), Die heidnische Totenbestattung 'in Deutschland (1859); Alemannische Grammatik (1863); Bayrische Grammatik (1867) en Mittelhochdeutsche Grammatik (1877, 2e dr. 1883); benevens eenige Oud- en Middelhoogduitsche teksten. Hij was een der oprichters van den Verein für Volkskunde ; met name op dit gebied heeft zijn werk groote waarde.