Tinchloruur

betekenis & definitie

Tinchloruur - SnCl2, ook tindichloride, tinboter, chloortin genaamd, vormt zich bij het oplossen van tin in kokend, sterk zoutzuur, waaruit het kan kristalliseeren met twee molekulen kristalwater. De oplossing is een sterk reductiemiddel, die o. a. zuurstof uit de lucht opneemt en in onoplosbare basische oxychloriden overgaat. Het reduceert oplossingen van goudzouten tot metallisch goud, dat met het gevormde kolloïdale tinzuur het z.g. Cassius’ goudpurper vormt. Men gebruikt het verder voor de reductie van indigo en als „prepareer”zout als mordans in de ververij.