Say - (Jean Baptiste), Fransch staathuishoudkundige, geb. 1767 te Lyon, was tijdens de Revolutie als redacteur werkzaam, tot consul Bonaparte hem in het Tribunaat riep (1799). Hij werd hieruit verwijderd, toen hij in zijn Traité d’Economie politique niet de door Bonaparte gewilde wijzigingen aanbracht. Hij vestigde een katoenspinnerij, die door de blokkade niet was vol te houden. In 1814 werd hij tot lid der Académie gekozen, in 1815 leeraar, 1819 prof. aan het Conservatoire des arts et métiers in de staathuishoudkunde, in 1830 aan ’t Collége de France.
Zijn beroemde Traité d'Economie politique (1803), 6e éd. ’41, volgt de leerstellingen van Adam Smith omtrent vrijhandel, staatsbemoeiing, enz. — S. beschouwt de economie als wetenschap van de voortbrenging, de verdeeling en het verbruik van den rijkdom. Er gelden bepaalde wetten van productie en afzet. De afzet van goederen reikt zoover, als de kooper, c.q. het invoerende land, met waren kan terug betalen. Bij zijn productie wetten houdt hij voor ’t eerst rekening met natuurkrachten. Zijn kleinzoon Jean Bapt. Léon Say, geb. te Parijs 1826, overl. ald. 1896, was directeur van de Noorder Spoorweg Mij., na de omwenteling van 1871 prefect van het Sekie-dep., 1872-73 onder Thiers min. v. fin., in welk ambt hij de leening voor de oorlogsschatting aan Duitschl. tot stand bracht. Sedert 1879 bekleedde hij nog eenige malen dien post, maar als vrijhandelaar moest hij voor ’t veldwinnende protectionisme zwichten, dat hij als lid van Senaat en Kamer onvermoeid bestreed. Hij gaf uit: Les finances de la France (1883); Finances publiques, etc. (1896), biografieën van Turgot, Hume en Cobden en redigeerde o. a. de Nouveau Dictionnaire d’Economie politique (1891—92).
