Rode (hinne) - ook Johannes Rodius genoemd, was omstr. 1520 rector van de Hieronymusschool te Utrecht, waar hij een der leiders was van den evangelischen kring. In den winter van 1520 begaf hij zich met de handschriften van Gansfoort en de uiteenzetting van de Avondmaalsleer van Corns. Hoen naar Wittenberg. Luther zorgde voor de uitgave van de Farrago Wesseli, maar verklaarde zich tegen de opvatting van Hoen.
Toen R. kort na zijn terugkeer als rector afgezet werd, reisde hij nog eens naar Wittenberg en verder naar Bazel, waar hij in Jan. 1523 Oecolampadius ontmoette, wien hij het tractaat over het Avondmaal vertoonde. Door dezen kwam hij te Zürich in kennis met Zwingli, die toen reeds dezelfde gevoelens aanhing, en in 1525 het geschrift van Hoen uitgaf. Op zijn terugreis ontmoette R. te Straatsburg ook Bucerus, bij wien deze samenspreking den doorslag gaf tot een prijsgeven van de Luthersche avondmaalsleer. Omstreeks 1525 predikte R. in Zwingliaanschen geest te Deventer. Hij huwde in 1526 en vluchtte in 1527 naar Oost-Friesland, waar hij Gereformeerd predikant te Norden werd. Omstreeks 1530 werd hij beroepen te Wolthusen, een dorpje bij Embden, waar hij omstr. 1657 stierf. Hij was onder de Hervormingsgezinden een man van gezag en heeft blijkbaar een grooten invloed in ons land geoefend.
