Polis (verzekering)

betekenis & definitie

Polis (verzekering) - Alle verzekering moet schriftelijk worden aangegaan bij een akte, welke den naam van polis draagt (art. 255 K.). Art. 256 K. bepaalt, wat in alle polissen, behalve die van levensverzekering, moet staan uitgedrukt. Een aanvulling dezer opsomming geeft art. 287 K. voor brandverzekering, art. 299 K. voor landbouwverzekering, art. 592 K. voor zeeverzekering, art. 608 K. voor verzekering op bodemerij en art. 686 K. voor verzekering van transport binnenslands. Voor levensverzekering geeft art. 304 K. aan, wat de polis moet bevatten. — Indien de verzekering wordt gesloten onmiddellijk tusschen den verzekerde of wie daartoe last of bevoegdheid heeft, en den verzekeraar, moet de polis binnen 24 uren na de aanbieding, door den laatste worden onderteekend en uitgeleverd (art. 259 K.); is de verzekering door tusschenkomst van een makelaar in assurantiën gesloten, dan moet de geteekende polis binnen 8 dagen worden uitgeleverd (art. 260.K.); alles op straffe van vergoeding der uit de nalatigheid voortvloeiende schade (art. 261.K.). De bepaling van art. 259 gaat blijkbaar uit van de gedachte, dat de polis door den verzekerde wordt opgemaakt. In de praktijk geschiedt dat echter door den verzekeraar (of den makelaar).