Planetesimaalhypothese (sterrek.)

betekenis & definitie

Planetesimaalhypothese (sterrek.), - een van den geoloog Chamberlin en den astronoom Moulton afkomstige theorie omtrent het ontstaan van het zonnestelsel (Kosmogonie) uit een tweearmigen spiraalnevel, zooals men er honderden aan den hemel ziet, en welks ontstaan men zich kan denken, doordat een andere ster onze zon op korten afstand is gepasseerd, en op die zon in wording ontzaglijke getijden verwekt heeft. „Planetesimals” zijn dan de op de beide spiraalarmen zich verdichtende nevelkernen, die tot de vorming der planeten geleid hebben. De p. verklaart verschillende eigenaardigheden van ons zonnestelsel, zoo o. a. de gemeenschappelijke draaiïngsrichting der planeten en wachters, en de geringe excentriciteit en helling der banen bevredigend, maar schiet in andere opzichten weer te kort.