Paulicianen - Christelijke secte van de 7e-10e eeuw, w.s. door hun tegenstanders zoo genoemd wegens hun beroep op den apostel Paulus, zijn wel uit de Marcionieten ontstaan. Ook hun bijbel schijnt, evenals die van Marcion, slechts bestaan te hebben uit Lucas en de paulinische brieven. Zij waren tegenstanders van den kerkelijken eeredienst en van de sacramenten, van de vereering van heiligen, beelden en reliquieën. Stichter der secte was de Syriër Constantinus Silvanus (spoedig na 650).
De tijd der beeldstormers (ikonoklasten, zie BEELDENVEREERING) was voor deze secte gunstig. Onder keizer Leo den Armeniër vervolgd, trokken zij zich op Saraceensch grondgebied terug. In 970 werden zij door den keizer naar Thracië verplaatst, waar zij den oorsprong vormden van de secte der Bogomilen. Karapet Ter-Mkrttschian, Die P. im byzantinischen Kaiserreich (1893).
