Maronier (jan hendrik) - Nederl. godgeleerde, geb. 1827 te Rotterdam, studeerde voor Remonstrantsch predikant, welk ambt hij o. a. te Utrecht en ten laatste te Rotterdam bekleedde, tot aan zijn emeritaat in 1893, waarna hij zich te Arnhem en later te Oosterbeek vestigde. Tot op hoogen leeftijd — hij overleed in 1918 — werkzaam, heeft hij talrijke werken in het licht gegeven. Trok in vroegere jaren de oude godsdienst- en kerkgeschiedenis hem aan, waarvan De inrichting der Oud-Christelijke gemeenten voor het ontstaan der Katholieke kerk (1874) en zijn werkjes over Kerst-, Paasch- en Pinksterfeest vrucht zijn —later bewoog hij zich op 't gebied der nieuwere kerkgesch. Hier vallen vooral te noemen: Geschiedenis van het Protestantisme van den Munsterschen vrede tot aan de Fransche revolutie (bekroond en uitgeg. door het Haagsch Genootschap, 1896), De orde der Jezuïeten (Leiden ’99, 2e herz. uitg. 1908) en Jacobus Arminius (1905), Voorts kleinere vertalingen en geschriften, o. a. voor de Evangelische Maatschappij.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
