Maine (Sir Henry James Sumner), 1822—88, is een der voornaamste vertegenwoordigers der historische school in rechts- en staatswetenschap. Werkzaam bij het hooger onderwijs trok hij door verschillende geschriften de aandacht, vooral door zijn Ancient Law: its connection with the early history of Society and its relation to modern ideas (1861), welks volledige titel, hier genoemd, voldoende het doel van den schrijver aan duidt. Nu werd hem een plaats in den Raad van Eng.-Indië (het hoogste wetgevend lichaam aldaar) aangeboden, waarvoor hij eerst bedankte, maar die hij een jaar later aannam. Hier heeft hij veel op wetgevend gebied verricht en de latere codificaties mogelijk gemaakt, terwijl hij uitstekende gelegenheid kreeg tot bestudeeren van oude en primitieve rechtsen sociale inrichtingen.
Vrucht er van waren: Village Communities in India (1871), en Early History of Institutions (1875). M. was in '69 hoogleeraar te Oxford geworden, in ’71 tevens adviseur van het ministerie (voor Indië), in ’77 hoofd van een der „Colleges” te Cambridge. In ’83 verscheen Early law and eu stom, aan zijn academische lessen ontleend, in ’85 Popular Government, vier studiën betoogende, dat democratie niet onafscheidelijk aan vooruitgang is verbonden en niet duurzamer dan welke andere regeeringsvorm ook, een boek, dat tot vrij wat polemiek aanleiding gaf tegen den schrijver. Kort vóór zijn dood werd hij nog hoogleeraar in volkenrecht te Cambridge ; na zijn overlijden verscheen nog zijn International law. In ’t algemeen zijn M.’s werken destijds meer op ’t vasteland gewaardeerd dan in Engeland.
