Liebig - (Justus), geb. te Darmstadt 1803, overl. te München 1873, een der beroemdste chemici der negentiende eeuw. Nadat hij zich in Bonn en Erlangen aan de studie der chemie had gewijd en zooals hij zelf zegt, twee kostbare jaren van zijn leven had verloren, doordien hij onder den invloed van de philosophie van Schelling was geraakt, onttrok hij zich daaraan door in Parijs zijn studies voort te zetten. Van 1824 tot 1852 was hij hoogleeraar in de chemie te Giessen, waar hij jongeren uit de geheele wereld om zich wist te verzamelen. In 1852 ging hij naar München, waar hij zich meer uitsluitend aan zijn studie kon wijden.
Hij is degeen geweest, die het eerst systematisch onderwijs in de chemie heeft gegeven en door het stichten van een laboratorium het praktisch onderwijs op den voorgrond heeft gebracht. Maar ook als docent in zijn colleges heeft L. zijn schitterende gaven getoond. Hiernevens hebben tallooze werken hem als voortreffelijk schrijver doen kennen, waardoor hij de beteekenis der chemie in ruimen kring heeft bekend doen worden. Zoo heeft hij in zijn Chemische Briefe, die in vele talen werden overgezet, getoond, hoe men de chemie populair en tevens wetenschappelijk kan behandelen. Als onderzoeker heeft L. vooral op het gebied der organische chemie menig belangrijk probleem van het allergrootste gewicht tot oplossing gebracht, terwijl de industrie, de landbouw en de hygiëne op ongekende wijze door zijn chemischen arbeid werden bevorderd. Terecht heeft dan ook A. W. von Hofmann van L. getuigd, „dass kein anderer Gelehrter in seinem Dahinschreiten durch die Jahrhunderte der Menschheit ein grösseres Vermächtnis hinterlassen hat”.
