Lai - is de naam van een dichtsoort in de Middeleeuwen. De „lais” waren epische vertellingen, met muzikale begeleiding, die in vorm overeenkomen met de ridderromans. Gewoonlijk schilderen zij werkelijke gebeurtenissen; in dit geval kan men ze vergelijken met onze „novellen”; vele evenwel ontleenen hun stof aan de sprookjeswereld. Van Marie de France, een Fr. dichteres, die in de 12e eeuw aan het Eng. hof leefde, bezit men een twaalftal „lais”, die omstreeks 1165 ontstaan zijn.
Het zijn deels feeënverhalen, zooals Lanval, Yonec, Bisclavret, waarvan de held een weerwolf is, die door de trouweloosheid van zijn vrouw in de onmogelijkheid verkeert weer een mensch te worden; deels kleine romans van liefde, zooals Fraisne, waarvan het onderwerp berust op het bijgeloof, dat de geboorte van tweelingen een gevolg is van de echtbreuk van de moeder, Milun, Eliduc, Des deus Amanz, het verhaal van den jongeling, die om een bewijs van zijn liefde te geven, zijn aangebedene op den top van een hoogen berg draagt, waar beiden, de een van uitputting, de andere van aandoening, den dood vinden, Chaitivel, het avontuur van vier ridders, die dezelfde dame beminnen, Laüstic en Chievrefeuil, een „lai”, die samenhangt met den roman van Tristan. Van andere dichters zijn nog bewaard gebleven, o. a. Guin gamor, Tydorel, Tyolet, Hornlai. Zij zijn alle ontstaan in de 12e eeuw of niet veel later.
