Jehuda - (Izaak ben), Abranavel of Abarnabel, Joodsch geleerde en schrijver, geb. 1437 te Lissabon, stond in hoog aanzien bij Alfonso V, maar viel bij diens dood in ongenade en moest in 1482 naar Castilië vluchten. Daar wijdde hij zich aan de studie van het O. Testament, en trad later in dienst van Ferdinand, totdat de algemeene verdrijving der Joden uit Spanje hem in 1492 drong naar elders te vertrekken. Hij begaf zich naar Italië en stierf in 1508 te Venetië.
Zijn geschriften, in menig opzicht zeer hoog te schatten, bevatten, nevens verklaringen van den Pentateuch en de boeken der Profeten, opstellen van wijsgeerigen en godgeleerden aard. Zijn zoon Jehuda Leone (Leo Hebraeus), gestorven 1520, schreef Dialoghi di amore (Rome 1535), een veelgelezen wijsgeerig werk in Platonischen geest.
