Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 24-01-2019

Hunt (james henry leigh)

betekenis & definitie

Hunt (james henry leigh) - Eng. schrijver en dichter, 1784—1859, geb. bij Londen, wijdde zich aan de journalistiek. Met zijn broeder redigeerde hij een blad The Examiner. In 1812 werd hij wegens een geschrift over den prinsregent, later George IV, tot twee jaren gevangenisstraf veroordeeld. Hij onderwierp zich blijmoedig aan zijn lot, richtte zijn cel als studeerkamer in en ontving er zijn vrienden Byron, Moore en Lamb, die veel sympathie voor hem koesterden.

Uit den kerker ontslagen, wijdde hij zich aan de dichtkunst en vestigde door de Story of Kimini (1816) zijn roem als dichter. Al zijn vroegere en latere dichtstukken staan bij dit echt romantisch gedicht achter. In 1822 ging H. naar Italië met Byron en richtte daar het blad The Liberal op, dat geen succes had. Hij twistte met Byron, keerde terug naar Engeland en gaf in 1828 Lord Byron and his Contemporaries uit, een werk dat aanstoot gaf aan de vrienden van den reeds overleden dichter. Van H.’s latere werken zijn nog bekend A Legend of Florence (drama 1840); Wit and Humour (1846) ; The Town, Sir Ralph Esher (roman) en een autobiographie (1850). Zijn gedichten zijn vol levendige beschrijvingen maar missen diepte. Hij dankt zijn reputatie aan zijn prozawerken, waarin hij een voorliefde voor al wat schoon en aangenaam is, toont. Verder maakte hij zich verdienstelijk door de uitgave der dramatische schriften van Wycherley, Congreve en Farquhar.

< >