Hunt (william holman) - geb. 1827 in Londen, gest. 1910 aldaar. Engelsch schilder in de school der Praeraffaellieten, waarvan hij een der stichters was. Hij zoekt in zijn stijl de strengheid der 15e-eeuwsche Italianen na te volgen, en in zijn opvatting der religieuze schilderijen wil hij terugkeeren tot een waarachtige weergave van het oorspronkelijke land en van het type der bewoners van het Heilig Land. Daarvoor heeft hij jaren lang in Palestina gewoond en toen hij in Engeland zijn als het ware gedocumenteerde bijbelsche schilderkunst ten toon stelde, oogstte hij daarmede vooral bij de geestelijkheid een ongelooflijken bijval.
Het is wellicht voor andere volken moeilijker zijn kunst te verstaan. Want zijn stijl en zijn technisch kunnen staan ten achter bij zijn paedagogische bedoelingen. Hij werkt uitermate preciesig, tot op het vervelende af en hem is ook eigen die droge manier van schilderen, die de meeste Praeraffaellieten kenmerkt. In zijn neiging tot de „early christian art” nadert hij meer de kunst van Overbeck. Litt. W. H. Hunt, Pre-Raphaelitism, Londen 1906 en O. von Schleinitz, W. H. Hunt, Bielefeld u. Leipzig 1907.
