Ferromagnetische lichamen - lichamen, die sterk magnetisch zijn in denzelfden zin als de paramagnetische lichamen, doch in veel sterkere mate. Ze hebben voorts de eigenschap, dat de magnetiseering er van in de velden van de sterkte, die tot nu toe bereikt is geworden, eene maximale waarde bereikt (magnetische verzadiging). Verder bezitten ze de eigenschap van de magnetische hysteresis.
Tot de f. l. behooren ijzer, verschillende staalsoorten, nikkel, kobalt, enkele legeeringen van metalen (b. v. de Heussler’sche legeering), benevens enkele ertsen (magnetiet, pyrrhotin, enz.) De ferromagnetische eigenschappen hangen in ’t algemeen af van de omstandigheden, waaronder het lichaam verkeert; mechanische en thermische veranderingen hebben er grooten invloed op (zie HYSTERESIS). Boven eene zekere temperatuur (Curiepunt) verliest het lichaam zijne ferromagnetische eigenschappen, en wordt het paramagnetisch.
