Magnetisch wordt een lichaam genoemd, wanneer het in het bezit is van magnetische eigenschappen, welke bestaan in het ondervinden van zekere krachten in het veld van een magneet.
M. noemt men alle mineralen, van welke de polen een beweeglijke magneetnaald aantrekken; het is een algemeen voorkomend verschijnsel, eigen o. a. aan alle mineralen met een voldoend ijzergehalte. Zeldzaam daarentegen is het geval, dat een kristal of kristallijn aggregaat zelf een magneet met twee polen is ; het komt voor bij magnetiet en pyrrhotien. Dit verschijnsel noemt men actief of polair magnetisme ; het eerste hiertegenover passief m. Actief m. openbaart zich door het afstooten van een der beide polen van een draaibare magneetnaald, door een der polen van het mineraal.
