Doedaim

betekenis & definitie

Doedaim - (Hebr.), een in Gen. 30 : 15 v.v. en Hoogl. 7 : 14 voorkomende, waarsch. aan het Egyptisch ontleende naam voor de vrucht van Mandragora vernalis (fam. Solanaceeën), welke vrucht gebruikt werd ter bevordering der vrouwelijke vruchtbaarheid. In het Genesisverhaal wordt ze door Rachel gebruikt ter verkrijging van een zoon.