Discantus - meerstemmigheid. In de 12e eeuw werd de naam d. gegeven aan de tweede zangstem, die boven den cantus-firmus werd aangebracht. Die stem werd meestal door den zanger geïmproviseerd, maar deze improvisatie geschiedde volgens vaste en nauwkeurige regelen. Tot in de 16e eeuw werd de geïmproviseerde d. toegepast (in Frankrijk: Déchantsurle livre; in Italië: Contrappunto alle mente.)
De bij vele pianostemmers gebruikelijke benaming Diskant, voor de hoogste helft van het klavier, is volstrekt verkeerd aangebracht. (De als pendant, op de onderste helft toegepaste naam: Baskant is pure onzin).
