Declaratie van parijs, - van 16 April 1856, waardoor belangrijke verbeteringen werden aangebracht in het oorlogsrecht ter zee. Zij werd aanvankelijk gesloten tusschen Frankrijk, Oostenrijk, Groot-Britannië, Pruisen, Rusland, Sardinië en Turkije. Later sloten zich tal van andere Europeesche en verdere mogendheden erbij aan. De Declaratie was een gevolg van het sluiten van den vrede van Parijs (30 Maart 1856) en bevatte in hoofdzaak de vier volgende regels:
1) De kaapvaart is en blijft afgeschaft.
2) De onzijdige vlag dekt de vijandelijke lading, met uitzondering van oorlogscontrabande.
3) De onzijdige lading is, met uitzondering van oorlogscontrabande, onder vijandelijke vlag niet te nemen.
4) De blokkade moet, om verplichtend te zijn, feitelijk wezen, d.w.z. door eene voldoende macht gehandhaafd, om de nadering van het vijandelijk kustgebied te beletten. De Declaratie geeft geen bepaling van het begrip contrabande en spreekt ook niet over de plichten der neutralen.
