Dandin (George), is, evenals Figaro, Gavroche, Gil Blas, Harpagon, M. Homais, Jocrisse, M. Jourdain, M. de la Palisse, Panurge, Jérôme Paturot, Joseph Prudhomme, Tartarin, Tartuffe en vele anderen, een van die populaire typen, aan wie de Fr. letterkunde het aanschijn gegeven heeft. In Juli 1868 liet Molière bij gelegenheid van de feesten, die te Versailles gegeven werden om het tot stand komen van den vrede van Aken te vieren, een klucht in drie bedrijven opvoeren, getiteld „George Dandin ou le mari confondu”. Het onderwerp van het stuk is een „Mésalliance”: G.D., een rijke boer, raakt verstrikt in de netten van de geruïneerde adellijke familie de Sotenville. Hij vraagt en krijgt de hand van Angélique.
Deze, eenmaal gehuwd, bezorgt den armen stakker een ondraaglijk bestaan. Dagelijks wordt hij door vrouw en schoonouders beleedigd en bedrogen. Tragisch-komisch klinkt zijn klacht: „Vous l’avez voulu, George Dandin”, als een „leitmotiv” door het heele stuk. — Perrin Dandin is insgelijks een bekende aan Rabelais ontleende figuur uit Racine’s blijspel „Les Plaideurs”. Hij wordt er voorgesteld als het type van een fanatiek rechter, die zijn heele leven als rechtsprekende zou willen doorbrengen. La Fontaine laat hem ook optreden in zijn fabel: „l’Huître et les Plaideurs”.
