Daguerréotypie - Het eerste photografische procédé in 1839 door Daguerre gepubliceerd, dat tot de invoering van het natte collodionproces grooten opgang gemaakt heeft. Het werd uitgevoerd door een, met behulp van jooddampen oppervlakkig gejodeerde zilveren (of verzilverde) plaat in de camera aan het licht bloot te stellen en vervolgens te ontwikkelen in kwikdamp, waarbij het kwik op de belichte plekken neersloeg. Eindelijk werd het onveranderde joodzilver met natriumthiosulfaat opgelost en het beeld aldus gefixeerd. De weinige gevoeligheid van de platen, die in Daguerre’s tijd 5 à 30 minuten belichting vroegen, maakten, dat het niet ongewoon was, dat men het gezicht van den op te nemen persoon wit poederde om althans den poseertijd voor het gezicht te verkorten.
De donkere partijen werden vervolgens voldoende belicht, terwijl een zwarte doek het gezicht bedekte. Bij de door toevoeging van broomen chloordampen verbeterde daguerrotypie-platen kon de belichtingstijd tot 5 à 30 secunden worden teruggebracht. De nadeelen der D., dat het beeld linksrechts omgekeerd was, duur, weinig stabiel en veel minder duidelijk dan de latere procédé’s leverden, hebben gemaakt, dat het even snel is verdrongen als het is opgekomen.
