Coda

betekenis & definitie

Coda - (Ital. „staart”), een aangehangen slot, bij muziekstukken met zich herhalende gedeelten. De C. werd door Beethoven aangebracht aan de hoofdgedeelten van zijne Sonates en Symphonieën, in dien zin, dat het slot van het stuk nog als ’t ware een résumé gaf van den geheelen inhoud. In vele van die C. bereikt de muzikale spanning haar hoogtepunt (1e ged. van de 3e Symphonie; 4e ged. van de 5e; 1e ged. van de 9e), waardoor dan met de C. de kroon op ’t werk wordt gezet. Mendelssohn, Schumann en Brahms hebben in hunne symphonieën het voorbeeld van Beethoven gevolgd.