Barnsteenzuur, een tweebasisch organisch zuur, C2H4(COOH)2, reeds in 1550 door Agricola door droge destillatie van barnsteen verkregen; het bevindt zich in enkele harssoorten en in sommige plantaardige en dierlijke vochten, enz. Het vormt zich bij oxydatie van vetten met salpeterzuur, bij gisting van appelzuur-calcium, van ammonium-tartraaten van suiker; verder bij vele chemische processen. Het zuivere b. kristalliseert in groote kristallen, smpt. 180° en vindt o.a. toepassing bij de bereiding van normaalzuur oplossingen bij de alkalimetrie.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
