Bacciarelli (Marcello), Ital. schilder, werkte voornamelijk in Polen, geb. te Rome 1731, gestorven te Warschau 1818. B. was een leerling van Benefiali te Rome, werd reeds in 1753 door koning Augustus III v. Polen naar Dresden geroepen (medewerking voor de groote uitgave in kopergravure voor de schilderijen uit het Museum te Dresden). In 1761 schilderde hij voor de keizerin Maria Theresia te Weenen de portretten van de geheele keizerlijke familie; 1765 trok hij naar Warschau, waarheen Stanislaus August (Poniatowski) hem verzocht te komen en bleef daar als de meest gevierde buitenlandsche schilder tot aan zijn dood, huisde zelfs sedert 1766 in het koninklijk paleis en stichtte een druk bezochte schilderschool; in 1768 werd hij in den Poolschen adelstand verheven. Ook na een groote reis door Italië in 1787, waar vandaan hij ook voor de koninklijke verzamelingen vele kunstwerken meebracht, bleef hij nog tot 1795, toen de koning afstand deed van de regeering, in diens dienst.
Warschau heeft hij niet meer verlaten. Als decorateur van de koninklijke paleizen met groote fresco’s, kennelijk onder den invloed van G. B. Tiepolo, heeft hij groote verdiensten, maar steeds blijft hij min of meer een navolger van de groote Italiaansche en Fransche decoratieschilders van zijn tijd. Soms herinnert zijn werk aan dat van Coypel, aan Vanloo of aan Lemoine en Natoin; waar hij meer zelfstandig schijnt, blijkt zijn manier zoetelijk academisch, ook in zijne vele portretten van de leden der koninkl. familie en de Poolsche aristocratie, hoewel dit gedeelte van zijn werk toch nog als het beste is te noemen. Litt. Thieme-Beckers Künstlerlexikon.
