Abelieten - een secte, van welke Augustinus melding maakt, als vroeger bestaande in de omstreken van Hippo, maar reeds verdwenen in den tijd, toen hij schreef. Zij deden gelofte van kuischheid, doch het huwelijk met onthouding van geslachtsgemeenschap was hun geoorloofd. Ieder paar nam een knaap en een meisje aan als hun kinderen, onder voorwaarde, dat zij later in dezelfde verhouding zouden leven.
Deze secte was waarschijnlijk een overblijfsel van een Manicheïsch getinte Gnostische secte. De naam laat zich wellicht verklaren uit een tamelijk algemeen verbreidde meening, dat Abel, de zoon van Adam, wel gehuwd geweest was, maar toch in onthouding geleefd had.
