wijze van aanvaarding van een nalatenschap die tot gevolg heeft dat de erfgenaam ook in zijn niet door hem geërfd vermogen aansprakelijk is voor alle tot de nalatenschap behorende schulden. De andere wijze van aanvaarding is→beneficiaire aanvaarding; de mogelijkheid daartoe is vervallen door een zuivere aanvaarding; hetzelfde geldt voor de mogelijkheid tot verwerping (→verwerpen).
Men kan uitdrukkelijk zuiver aanvaarden; dit gebeurt door het in een geschrift aannemen van de hoedanigheid van erfgenaam; deze vorm komt in de praktijk weinig voor. Meestal vindt zuivere aanvaarding stilzwijgend plaats, nl. door het verrichten van een handeling waaruit de bereidheid om de nalatenschap te aanvaarden duidelijk blijkt, b.v. het beschikken over een zaak uit de nalatenschap.
