middeleeuwse Afrikaanse cultuur tussen de rivieren Zambesi en Limpopo. Behalve het ruïnecomplex Groot-Zimbabwe zijn er nog ca. 400 archeologisch beschreven vindplaatsen in dat gebied.
De Zimbabwe-cultuur bestond tussen de 6e—18e eeuw, met als bekendste het rijk ➝ Monomotapa. Het centrum daarvan, Groot-Zimbabwe, werd pas in 1868 voor het eerst door een Europeaan bezocht. Toen was het alleen nog maar een indrukwekkende ruïne. Eerst werd verondersteld dat zulke grote bouwwerken niet door Afrikanen, maar door Feniciërs gebouwd moesten zijn. Latere onderzoekingen wezen uit dat het om een zuiver Afrikaanse cultuur ging. Het ruïnecomplex Groot-Zimbabwe omvat een ellipsvormige tempel met ca. 10 m hoge en 1,5 m brede muren van gestapelde blokken graniet.
Daarbinnen bevindt zich een lagere concentrische muur met twee konische torens. Er zijn ook keramiek en versieringen van speksteen gevonden. LITT. B.Davidson, Old Africa rediscovered (1961); K.R.Robinson, R.Summersen A.Whitty, Zimbabwe excavations (1961); P.L.Shinnie (red.), The African iron age (1971).
