Ned. politicus, 17.1.1869 Amsterdam, ♱2.7.1939 Velp. Zimmerman studeerde in Leiden rechten en promoveerde daar in 1894 op Internationale arbitrage.
Hij was burgemeester van Dordrecht (1899-1906) en van Rotterdam (1906—23). In de sanering van de Rotterdamse binnenstad, de bouw van het stadhuis, de aanleg van het Kralingse Bos, de uitbreiding van de stad in westelijke richting e.d. kwam zijn autoritaire persoonlijkheid tot uiting. Van 1918—20 was Zimmerman zozeer door revolutievrees bevangen, dat hij met de leider van de havenarbeiders contact opnam, wat hem kwam te staan op een scherpe afkeuring van de kant van de regering. In 1922 bemiddelde hij op verzoek van de Volkenbond in een geschil tussen Oostenrijk en Hongarije over Burgenland. Zimmerman was van 1923 —26 commissaris-generaal van de Volkenbond in Oostenrijk, in welke functie hij een belangrijk aandeel had in de financiële sanering van Oostenrijk. Van 1927-32 was hij voorzitter van de Anglo-Mexican Claims Commission ter regeling van de Engelse aanspraken in Mexico en in 1930 van een Frans-Zweedse verzoeningscommissie.
Daarna bleef hij ambteloos. In kranteartikelen bleek Zimmerman voorkeur te hebben voor een autoritair geregeerde, fascistisch getinte staat.LITT. H.J.Scheffer, November 1918. Journaal van een revolutie die niet doorging (1968); J.Bosmans, De Nederlander mr.A.R.Zimmerman als commissaris-generaal van de Volkenbond in Oostenrijk 1922-26 (1973).
