m. (-en), (heraldiek) de stijl waarin wapens zijn uitgevoerd.
De wapenstijl heeft zich altijd bij de algemene kunststijl aangesloten. Men kent vroeg-, middelen laatgotische wapens, renaissance-, baroken rococowapens; de biedermeierstijl geeft nadrukkelijk aan dat het om een wapen uit de vervaltijd van de heraldische kunst gaat. De moderne heraldiek (sedert ca. 1860) bedient zich bij voorkeur van de laatgotische en renaissance-stijlvormen. De jongste heraldiek (sedert ca. 1960) vindt vooral aansluiting bij de vroeggotische stijlen.
Litt. J. Kuijper, De heraldiek in bouwkunst en aanverwante vakken (1910; met zeer veel voorbeelden in diverse stijlen); W. Leonhard, Das grosse Buch der Wappenkunst (1976).
