groep Romaanse dialecten gesproken en geschreven in Wallonië. Men onderscheidt globaal drie Waalse dialecten: het Oostwaals of Luiks, het Centraal-Waals en het Westwaals.
Het eerste is het meest typisch en kenmerkt zich ten opzichte van het Frans door een aantal zeer conservatieve verschijnselen die het van het Latijn heeft behouden en door een grondiger germanisatie: zo hebben de Germaanse hen de Germaanse bilabiale wzich in de Waalse dialecten, evenals in het Picardisch, gehandhaafd. Het woord wallon zelf is van Germaanse oorsprong en komt van wal(a)ha, een term waarmee de Germanen een geromaniseerde vreemdeling aanduidden (VoIcae). Vanwege hun geografische afstand van het centrum en hun onafhankelijkheid van het Franse staatsverband, hebben de Waalse dialecten zich langer dan de andere Galloromaanse dialecten (Galloromaans) gehandhaafd en hun grenzen sedert de middeleeuwen kunnen bewaren. Door de invloed van school en pers is het Frans tijdens de laatste jaren in Wallonië sterker gaan doordringen, en is aldus het gebruik van de dialecten enigszins verminderd.
LITT. L.Remacle, Syntaxe du parler wallon de La Gloize (3 dln. 1952—60); Atlas linguistique de Wallonië (3 dln. 1953-69).
