[Gr.], v. (-ën),
1. bij de oude Grieken de eerste drie toneelstukken van een tetralogie; 2.(litteratuur) een werk dat uit drie, veelal onderling samenhangende vervolgdelen bestaat, wat in alle genres kan voorkomen, b.v. romans, toneelstukken.
De enige trilogie uit de oudheid die bewaard is, is de Oresteia, bestaande uit Agamemnoon, De offerplengsters en De Eumeniden (458 v.C.).
