v. (-n), Trichinella spiralis, een parasitaire rondworm.
Trichinen leven in geslachtsrijpe toestand in de dunne darm van de mens en van talrijke andere zoogdieren. Het mannetje is 1,5 mm lang, het wijfje 4 mm. Na de bevruchting sterven de mannetjes; de wijfjes boren zich met het vooreinde in de darmvlokken en deponeren ca. 800 jongen in de lymfvaten. Met de lymfstroom komen deze zeer kleine larven (lengte ca. 0,1 mm) in de bloedstroom en worden door het hele lichaam verspreid. Zij dringen dan door de wand van de haarvaten en vestigen zich in (dwarsgestreepte) spieren, bij voorkeur in het middenrif en in de kauwen halsspieren, maar niet in de hartspier. Door de aanwezigheid van veel trichinen kunnen de spieren degenereren. Zij rollen zich in de gedegenereerde spiercellen op.
De spiervezels zwellen daar waar de trichinen liggen spoelvormig op. De wand van de spiervezels, het sarcolemma, verdikt zich en wordt glazig. Als gevolg van door de parasieten uitgeoefende prikkels gaat het bindweefsel van de spieren woekeren en vormt een hulsel om de aangetaste vezels. Na 6—9 maanden beginnen deze hulsels te verkalken, eerst aan de beide polen; na 16 maanden zijn de kapsels geheel verkalkt. De larven zelf ontwikkelen zich hierin tot jonge trichinen, die op deze wijze vele jaren kunnen blijven leven, bij de mens tot 31 jaren. Het ziektebeeld heet trichinose.
Voor de verdere ontwikkeling is het nodig dat het geïnfecteerde vlees in de darm van een ander dier komt. De mens wordt geïnfecteerd door het eten van trichineus varkensvlees. De hulsels worden dan door het maagsap opgelost, de trichinen komen vrij, verhuizen naar de darm, worden al na 1-2 dagen geslachtsrijp en paren. Zeer veelvuldig komt Trichinella bij ratten voor, zowel darm-als spiertrichinen. Velen nemen zelfs aan dat ratten de oorspronkelijke dragers zijn.
