m. (-stenen), sialoliet, steen in een speekselklier of zijn uitvoergang.
(e) De meeste speekselstenen komen voor in de uitvoergang van de onderkaakspeekselklier. Een speekselsteen belemmert de afvloed van speeksel gedeeltelijk of geheel, waardoor pijnlijke zwelling van de klier ontstaat, soms alleen tijdens de maaltijden. Achter de steen treedt gemakkelijk ontsteking op. Vaak is een speekselsteen voelbaar; niet voelbare kunnen door middel van röntgenopnamen gelokaliseerd worden. Bevindt de steen zich in een uitvoergang, dan kan hij via een kleine snede in het mondslijmvlies verwijderd worden. Stenen binnenin een klier (minder vaak) geven dezelfde klachten; deze kunnen alleen verholpen worden door verwijdering van de gehele klier.
