v./m. (-’s), toestel waarmee een afbeelding gemaakt wordt van een orgaan of weefsel door gebruik te maken van de door dat orgaan of weefsel uitgezonden radioactieve straling (na toediening van een radioactieve stof).
De scintillatiecamera zet de door b.v. weefsels uitgezonden radioactieve straling om in lichtpulsen (scintillatie). Door het bewegen van een puntvormige detector wordt het te onderzoeken gebied lijn voor lijn afgetast (scanning); met de meetresultaten kan een afbeelding (scintigram) worden opgebouwd. Op een scintigram is dus de intensiteitsverdeling van de uitgezonden straling zichtbaar. In de praktijk houdt deze verdeling duidelijk verband met de vorm van het onderzochte orgaan of weefsel. Zie scintigrafie.
