bn. en bw.,
1. niet kunnende bestaan: dat is volmaakt —; onbestaanbare getallen, imaginaire, b.v. √2;
2. onbestaanbare verbindingen, stoffen waarvoor men theoretisch een formule kan bedenken, maar die in werkelijkheid niet kunnen voorkomen;
3. — met, niet kunnende samengaan met; strijdig met.
