Pier Luigi, Italiaans architect en ingenieur, *21.6.1891 Sondrio, ♱8.1.1979 Rome. Nervi studeerde in 1913 te Bologna af als ingenieur en richtte in 1923 een eigen firma voor betonconstructies op.
Hij werd bekend door het Stadio Comunale te Florence (1930—32), waarin de structurele elementen zichtbaar zijn en waarin gewapend beton het belangrijkste materiaal is. Volgens Nervi moet de vorm van een gebouw bepaald worden door de functie, waarbij die vorm mede wordt bepaald door het materiaal. Volgens dit principe ontwierp hij diverse viaducten, bruggen, graansilo’s, containers, alsmede kleine ronddraaiende huizen met een centraal grondplan. Deze laatste zijn echter nooit uitgevoerd. Tussen 1935-41 bouwde hij een aantal militaire hangars (verwoest), waarin een zo groot mogelijke ruimte werd overspannen zonder dat de ruimte werd doorbroken door steunpunten, die de overspanning moesten dragen. Ditzelfde principe paste hij toe op de Expositiehal te Turijn (1948—49).
Samen met M.Breuer en B.-H.Zehrfuss bouwde hij in 1953-57 de Conferentiezaal van het UNESCOgebouw te Parijs. Voorts zijn van zijn hand het Pirelli-gebouw te Milaan (1958; met G.Ponti), het Palazzo del Lavoro voor de Turijnse expositie in 1961 en een ontvangstzaal voor 20000 personen in het Vaticaan.
LITT. S.Giedion, Architektur und Gemeinschaft (1957); E.N.Rogers, P.L.Nervi (1957); J. Joedicke, The works of P.L.Nervi (1957); A.L.Huxtable, P.L.Nervi (1960).
