Germaans-Keltische volksstam. De Nerviërs vormden het belangrijkste van de vijftien grotere volken in het gebied dat in de Romeinse tijd de provincie Gallia Belgica werd.
Zij woonden tussen de Schelde in het westen en de Samber, in de streek die later de naam Brabant en Henegouwen kreeg. Onder leiding van hun stamhoofdman Boduognat leverden zij in 57 v.C. bij de Sabis (Selle), een zijriviertje van de Schelde, in Henegouwen, bloedig slag met de Romeinse troepen. Hoewel de stam om zijn hardnekkig verzet tegen de indringers bijna volledig werd uitgeroeid, namen er toch nog Nerviërs deel aan de opstanden onder leiding van Ambiorix (54 v.C.) en Vercingetorix (52 v.C.). Het woongebied van de Nerviërs werd onder de naam Civitas Nerviorum met als hoofdplaats Bavacum (Bavay) bij het Romeinse Rijk ingelijfd. Ook Camaracum, het latere Kamerijk (Cambrai), was een Nervische nederzetting.
