[Lat.], v. (-s),
1. verlof, vergunning; m.n. toestemming, veelal met specifieke rechtsgevolgen, door de houder van een industrieel eigendomsrecht verleend aan een ander, tot het verrichten van handelingen die zonder dit verlof dat recht zouden schenden: een artikel in licentie vervaardigen; (sport) startvergunning; bewijs van lidmaatschap van een sportbond;
2. licentiaat.
