[→Korinthe, vroeger de voornaamste uitvoer haven], v./m. (-en),
1. een door droging verduurzaamde zaadloze of zaadhoudende variëteit van de druif (Vitis vinifera), vooral gebruikt in gebak en brood (e);
2. opgedroogde uitslag, b.v. aan de kin (van de koorts);
3. (gemeenz.) achterste: op zijn — zitten, niets zitten doen;
4. gierigaard, kleingeestig mens: hij is een echte -;
5. de vrucht van het krenteboompje.
(e) De druiven worden gewassen met verdunde loog ter verwijdering van de waslaag, gezwaveld met ca. 2 g zwaveldioxide per kg voor het verkrijgen van een goede, gebleekte kleur, daarna in de zon of kunstmatig op ca. 65 °C gedroogd tot een vochtgehalte van maximaal 18—19 % en tenslotte van steeltjes, blaadjes en andere verontreinigingen ontdaan. De grotere soorten heten →rozijnen. Krenten bevatten ca. 75 % koolhydraten. Vooral afkomstig uit het Middellandse-Zeegebied (Griekenland, Turkije, Marokko), Californië en Australië.
