v. (-en), het koppelen, niet-juridische ben. voor het tegen betaling gelegenheid geven tot het plegen van ontucht, m.n. met een minderjarige; bij uitbreiding: een huwelijk tot stand brengen, huwelijksmakelaardij.
(e) In Nederland is koppelarij strafbaar voorzover zij valt onder art. 250 Wstr, dat strafbaar stelt (met gevangenisstraf) hem die het plegen van ontucht door minderjarigen (wier minderjarigheid hij kent of redelijkerwijs moet vermoeden) met een derde opzettelijk teweegbrengt of bevordert. In de wet is dus eventueel winstbejag geen factor (meer), maar het beroep of gewoonte maken geldt wel als strafverzwarende omstandigheid: maximaal één jaar of maximaal f2000 boete. In België (aanhitsing tot →ontucht) bedraagt hiervoor de straf maximaal vijf jaar (art. 380 bis WStr).
