v., opvoeding in tehuizen. (e) Inrichtingsopvoeding wordt in Nederland en België beschouwd als een noodoplossing, wanneer opvoeding in eigen of pleeggezin niet mogelijk is. Zij is soms aangewezen voor lichamelijk gehandicapte kinderen die zeer gespecialiseerde behandeling of hulpmiddelen nodig hebben; ook wel voor ernstig geestelijk-gehandicapten, die moeilijk in een gezin verzorgd kunnen worden (gezinsvervangende tehuizen).
Daarnaast kan zij noodzakelijk worden door maatregelen van →kinderbescherming. →gezinstehuis.LITT. M.van Spanje, Het kind in de inrichting (1957): M.van Spanje e.a., Contour en perspektief in de kinderbesch. (1971); J.Kok, Opvoeding en hulpverlening in behandelingstehuizen (1973).
